 |
ในวาระปีใหม่ใกล้บรรจบนี้ ถือเป็นฤกษ์ดี ที่เหล่าญาติมิตรสหายที่ต้องมากล่าวคำอวยพรต่อกัน อันที่จริงผมก็ใคร่กล่าวเป็นบทเป็นกลอน ดูแล้วมันซึมลึกถึงความรู้สึกได้ (โดน) มากกว่า แต่ก็เป็นที่น่าเสียดาย เพราะคนรุ่นผมหมดวิชาไร้สุนทรียเรื่องนี้ไปเสียแล้ว กลายมาเป็นแบบวัฒนธรรมแดกด่วน เห็นว่าเรื่องกลอนมันยุ่งยาก อักขระเต้นระบำเต็มไปหมด ก็เลยตามๆ แบบคนอื่นเขาแล้วกัน
ปีใหม่ให้อะไรมากมายกับชีวิตเรา เหมือนกับเรามีชีวิตใหม่
ใหม่ เพราะเรารู้การเปลี่ยนแปลง ร่างกาย จิตใจ ของเรา
ใหม่ เพราะเรารู้สิ่งที่เราประสบพบมา เป็นเครื่องมือทำให้เราเติบโตเข้มแข็งขึ้น
ใหม่ เพราะเรารู้ว่าสิ่งดีดีที่เราประสบ เราจะสั่งสมเพิ่มพูนมากขึ้น
ใหม่ เพราะเรารู้ว่าสิ่งไม่ดีทั้งหลายที่ผ่านมา เราจะไม่ยอมให้เกิดขึ้นอีก
ใหม่ เพราะรู้ว่าเราเดินเข้าใกล้เส้นทางแห่งความสำเร็จในชีวิตของเราแล้ว
ขอให้ทุกคนประสบสุขเช่นนั้น ทุกคนเทอญ
"กล่าวโดยธรรมเนียม เมื่อถึงวาระบรรจบครบรอบปี ไม่ว่าจะตั้งต้นนับกันตรงไหน แต่เมื่อครบรอบ ๑ ปี คนก็จะกล่าวคำอวยพรให้แก่กัน จะโดยธรรมเนียมหรือโดยใจจริงก็มีคุณค่าเหมือนกัน กล่าวคือ พรที่เราได้ให้มอบให้คนอื่นเหมือนกับเราได้สร้างกุศลไปในตัว คือเราได้ลดความเห็นแก่ตัวเองลง เราอยากเห็นสิ่งดีๆ นั้นได้เกิดขึ้นกับคนอื่น ถึงจะเป็นแค่เพียงแค่คำพูด ความนึกคิด หรืออธิฐานจิต ก็เป็นประโยชน์มากแล้วแก่ตนเอง ขอให้เราได้ใช้วาระนี้ ลดความเห็นแก่ตัว ลดความโกรธเคือง ลดความเศร้าหมอง ลดสิ่งที่เป็นอกุศลให้หมดไปกับปีเก่า ต่อไปปีใหม่เราจะมาร่วมกันสร้างกุศล ทำทานให้จิตใจอิ่มเอิบ ฟูขึ้น โล่งขึ้น สบายขึ้น เจริญทางปัญญาขึ้น ไม่ว่าจะเป็นทานใดๆ ที่ให้ทานตามกำลังปัจจัย สติปัญญาเป็นทาน ทรัพย์สินเป็นทาน หรืออื่นใด ก็ให้คุณค่าด้านจิตใจเหมือนกัน ขอให้ร่วมกันสร้างสมเป็นทุนเพื่อความสุขเทอญ"
(ต้นเค้ามาจากการบรรยายธรรมของท่านเจ้าอาวาสวัดศรีทวี ในงานท่องเที่ยวไทยให้ถึงธรรม ๔ - ๗ ธ.ค. ๕๒ ที่อ้างถึงเรื่องการทำทานและเรื่องการสร้างกุศลจากความหมายที่ท่านพระอาจารย์พุทธทาสเคยให้ไว้)
ที่ได้ยกมาก็เพื่อเป็นหลักคิดสำหรับตนเอง ในการคิดทบทวนบทเรียนที่ชีวิตที่ผ่านมา เมื่อครบรอบหนึ่งปี ก็อยากจะชวนทุกท่านทบทวนชีวิตตนเอง ทั้งเรื่องที่สุขสมหวังและผิดหวัง ปีที่ผ่านมาเราได้สร้างกุศลอะไรบ้าง คือเราได้ลดสิ่งที่เป็นอกุศลอะไรไปบ้าง หรือเรายิ่งเพิ่มพูนสิ่งที่เป็นอกุศลมากขึ้นไปอีก แล้วเราเสียสละให้ทานไปกี่มากน้อย ทำให้เรามีความสุขสบายใจมากพอไหม
สำหรับผม สิ่งที่ได้สร้างกุศลในปีที่ผ่านมา เท่าที่สำนึกได้ คือ ได้ลดความอยากได้ อยากมี อยากเป็นให้น้อยลง (อาจจะรู้แล้วว่าไม่มีทางเลือก) หลังจากที่ผ่านมาเคยฝัน(เฟื่อง)ไปมาก ทำตามฝันแบบถูกๆ ผิดๆ จนพบสัจธรรมที่แท้จริงสำหรับตัวเอง ธรรมชาติของตัวเองที่ไม่เหมาะสมกับหลายสิ่งหลายอย่างหลายเรื่อง ทำให้ลดตัวเลือกลงไปมาก ยิ่งผ่านกาลเวลามากขึ้น ผ่านการลองมากขึ้น ก็ทำให้มีตัวเลือกน้อยลงไปเรื่อยๆ จนใกล้เคียงกับสิ่งที่ใช่ธรรมชาติของเราที่เราชอบและใช่มากขึ้นๆ ถ้าเราเชื่อในเรื่องของกฏธรรมชาติแล้ว สิ่งต่างๆ จะคัดเลือกด้วยธรรมชาติของตัวมันเอง ตามทฤษฎีของชาร์ลล์ ดาร์วิน ก็บอกไว้เช่นนั้น ถ้าฝืนก็จะทนอยู่ได้ไม่นาน เมื่อไม่ใช่ธรรมชาติของมัน ไม่ใช่ของจริง มันก็จะพยายามหมุนกลิ้งไปให้เข้าที่เข้าทางของมันจนได้ ถ้าเช่นนั้นในวาระครบรอบปี เราลองทบทวนสิ่งที่เราทำในปีที่ผ่านมาดูบ้างว่า เราทำในสิ่งที่ชอบและใช่ตามความถูกต้องของกฎของธรรมชาติอย่างไม่ฝืนอย่างไรบ้าง แล้วมันให้รสสัมผัสของความสุขที่เรารู้สึกได้จริงหรือไม่ ถ้าไม่จริง กฏธรรมชาตินี้ต้องเปลี่ยนใหม่ใช่ไหมครับ
ธรรมะภาคี หอจดหมายเหตุพุทธทาส
ไพโรจน์ สิงบัน
