สังคมดีได้ด้วยตัวเรา เราต้องศรัทธาในความเป็นมนุษย์ อันอยู่ภายใต้กฎธรรมชาติ ที่ไม่มีใครอยู่เหนือกฎธรรมชาติ ไม่มีเลย
ไม่มีแพ้ ไม่ชนะ มีแต่เป็นไปตามกฎธรรมชาติ เมื่อมีเกิดก็ต้องมีดับ ถ้าเข้าใจกฎนี้ทุกคนจะไม่ทะเลาะกัน เพราะเสียเวลาเปล่า
"ชนะอื่นหมื่นแสนไม่เหมือนแม้นชนะตัวเอง"
"จะหาคนดีส่วนเดียว อย่าเที่ยวหาให้ยากสหายเอ๋ย"
"โลกนี้ไม่ได้ดีขึ้นเพราะเราเกิดมา โลกนี้ไม่ได้ดับสลายเพราะมีเราอยู่"
ชีวิตเราเหมือนขี้ลอยน้ำ โครตกระจอกเมื่อเทียบกับธรรมชาติ
มหาปราการที่แข็งแกร่งพังทลายลงก็เพียงแค่สายลมบางเบาพัดผ่าน ทุกสิ่งทุกอย่างมันเป็นเช่นนั้นเอง
แล้ว ชีวิต คืออะไร เกิดมาทำไม เป็นไปเพื่ออะไร แล้วจะดับสลายเมื่อไร
นักปราชญ์หลายท่านกล่าวว่า "ใยเล่าคนเราต้องแบกชีวิต ในเมื่อชีวิตมันก็เป็นไปของมันเช่นนั้นเอง"
แข็งคือฝืน อ่อนคือสบาย ไผ่อยู่ได้เพราะลู่ลม เดี๋ยวลมก็เปลี่ยนทิศ ไผ่ก็ต้องลู่ตามทิศทางลมใหม่ ซึ่งมันเป็นไปของมันเอง
อย่าฝืนธรรมชาติของชีวิตที่สั่งการด้วยหัวใจธรรมชาติ ให้หันกลับมาถามหัวใจตนเองว่าต้องการอะไร ใช่ความสุขที่ไม่รู้ใครนิยามให้หรือไม่
การได้กินโค้ก ใช่ความสุขหรือไม่ การได้ขับรถเบนซ์ โรสลอยด์ ต่างจากขับรถญี่ปุ่นราคาถูกอย่างไร หรือที่แท้เราต้องการเพียงดื่มน้ำสะอาด เดินทางถึงที่หมายอย่างปลอดภัยเท่านั้น หน้าที่ที่แท้โดยธรรมชาติเป็นเช่นนี้หรือไม่
หน้าที่ตามธรรมชาติ เป็นของจริงมากกว่าหน้าที่สมมุติ อย่าไปยึดติด ยึดมั่นถือมั่น
เมื่อนกได้เห็นฟ้า ปลาได้เห็น้ำจริงๆ สิ่งนั้นแหละคือความสุขโดยธรรมชาติ
เก็บจากข้อคิดของครูบาร์อาจารย์ผู้มีพระคุณยิ่ง และประสบการณ์ชีวิตที่ผ่านมา
